«ناتالی پورتمن» بازیگر برنده اسکار است که در طول سه دهه فعالیت سینمایی خود بسیار پرکار و عموما در معرض توجه بوده است. پورتمن از جمله بازیگرانی بود که هنرنمایی در سینما را از سن کم شروع کرد و به واسطه هوش سرشار و قدرت بازیگری‌اش، خیلی زود به یک بازیگر برجسته تبدیل شد.
او بازیگری را در ۱۳ سالگی و با حضور در فیلم کلاسیک «لئون» (حرفه‌ای) در سال ۱۹۹۴ شروع کرد و ۱۰ سال بعد برای فیلم «نزدیک‌تر» اولین نامزدی اسکارش را به‌دست آورد و برای بازی در همین فیلم برنده جایزه گلدن گلوب شد. در طول ۳۰ سالی که از آغاز کارنامه پورتمن ۴۲ ساله گذشته، او در آثاری با کیفیت‌های مختلف ظاهر شده است. در این مطلب می‌خواهیم ۸ فیلم برتر کارنامه ناتالی پورتمن را به شما معرفی کنیم.
بهترین فیلم های ناتالی پورتمن بر اساس سال انتشار مرتب شده‌اند
فیلم می دسامبر | ۲۰۲۳ | May December
این درام آمریکایی محصول ۲۰۲۳، تا حدی با الهام از زندگی «مری کی.لتورنو»، معلم آمریکایی ساخته شده که سال‌ها درگیر یک پرونده جنسی جنجالی بود. پورتمن در این فیلم نقش بازیگری را ایفا می‌کند که می‌خواهد با الهام از زندگی «گریسی» (جولین مور) که با دانش‌آموزش رابطه داشته، فیلمی بازی کند. حضور او در زندگی این زن بدنام و معشوقه باعث ایجاد فشار روانی روی آن‌ها می‌شود.
کیفیت بازی پورتمن در فیلم فوق‌العاده و حیرت‌انگیز است. او به لایه‌ها و پیچیدگی‌های روانی کاراکترش کاملا تسلط دارد و در نهایت ریزه‌کاری در نقشش فرو رفته. «می دسامبر» جزو فیلم‌های پرسروصدای سال اخیر نبود، اما تماشای آن حتما توصیه می‌شود.
فیلم وکس لوکس | ۲۰۱۸ | Vox Lux
اگر بعضی از فیلم‌های این فهرست خیلی برای‌تان آشنا نیست به این دلیل است که معیار ما برای انتخاب، کیفیت بازی پورتمن بوده، نه لزوما کیفیت خود فیلم. با ذکر این مقدمه برویم سراغ یکی از آثار نسبتا مهجور پورتمن با اسم عجیب‌وغریب «وکس لوکس».
«وکس لوکس» یک کمدی سوررئال بسیار جاه‌طلبانه و دیدنی است که وسط صحنه‌اش توسط پورتمن به خوبی اشغال شده است. داستان فیلم از سال ۱۹۹۹ شروع می‌شود، زمانی که دو خواهر به نام‌های «سلست» و «الی» پس از وقوع یک فاجعه تراژیک، به آهنگسازی و ترانه‌سرایی روی آورده‌اند. سلست در این مسیر ستاره می‌شود و الی در پشت صحنه باقی می‌ماند. سال ۲۰۱۷ این خواهرها با یک خواننده ۳۱ ساله موسیقی پاپ با بازی پورتمن آشنا می‌شوند که در پی بازگشت به عرصه موسیقی است.
پورتمن در نقش یک خواننده پوچ و اندکی سبک‌مغز که تمام نشانه‌های یک سلبریتی را دارد بسیار خوب ظاهر می‌شود.
فیلم جکی | ۲۰۱۶ | Jackie
دومین بازی عالی پورتمن را می‌توان در فیلم «جکی» تماشا کرد. حضور او در نقش مشهورترین و اسرارآمیزترین بانوی اول تاریخ معاصر آمریکا عالی است. این درام زندگینامه‌ای، بر زندگی «ژاکلین (جکی) کندی» بیوه رئیس‌جمهور مقتول آمریکا بلافاصله بعد از ترور کندی در سال ۱۹۶۳ تمرکز می‌کند.
پورتمن در فیلم عمیقا در شخصیت جکی فرو می‌رود و اجرایش از خشم و اضطرابی که زیر چهره زیبا و پرزرق‌وبرق کندی – آن هم بعد از فاجعه ترور همسرش – قرار دارد عالی است. او برای این فیلم هم نامزد دریافت جایزه اسکار شد و جایزه را به «اما استون» باخت.
فیلم قوی سیاه | ۲۰۱۰ | Black Swan
ناتالی پورتمن برای فیلم ترسناک و روانشناختی دلهره‌آور «دارن آرنوفسکی»، اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. او در فیلم نقش «نینا» را بازی می‌کند، یک بالرین با تمرکز بیش از اندازه و دیوانه‌وار روی کارش.
او قصد دارد نقش اصلی را در باله «دریاچه قو» بگیرد، اما کارگردان این باله اعتقاد دارد که نینا برای ایفای نقش قوی سفید خوب است، اما پتناسیل ایفای همزمان نقش قوی سیاه را ندارد و همین ماجرا باعث شروع شکاف‌های عمیق روانی در ذهن نینا می‌شود.
آرونوفسکی با جاه‌طلبی و کمال‌گرایی خاصی فیلم را کارگردانی و پرتره‌ای کابوس‌آمیز از فداکاری هنری خلق می‌کند. اجرای پورتمن را هم می‌توان شجاعت محض دانست، زیرا یکی پس از دیگری از موقعیت‌های ناراحت‌کننده و عذاب‌آور ظاهر می‌شود و تمام ظرفیت‌های بازیگری‌اش را یک‌جا رو می‌کند.
فیلم نزدیک‌تر | ۲۰۰۴ | Closer
پورتمن اولین نامزدی اسکار خود را برای این درام دلخراش ساخته «مایک نیکولز» به دست آورد. فیلم بر اساس نمایشنامه برنده جایزه «پاتریک ماربر» ساخته شده و روی دو زوج متمرکز است – دان (جود لا) و آلیس (پورتمن). آنا (جولیا رابرتز) و لری (کلایو اوون) – که روابط آن‌ها با ملاقاتی تصادفی، در طول سال‌ها پیچیده می‌شود.
تمام بازی‌های فیلم عالی است و آن‌ها دیالوگ‌های شکسپیروار نمایشنامه ماربر را عالی ادا می‌کنند و همگی شخصیت‌های خودخواه و خودشیفته‌ای هستند که از آن‌ها متنفریم، زیرا رفتارهای‌شان برای‌مان آشناست. همان‌طور که در ابتدای مطلب گفتیم، ناتالی پورتمن برای بازی خود برنده گلدن گلوب شد، اما در اسکار به «کیت بلانشت» («هوانورد») باخت.
فیلم ایالت گلستان | ۲۰۰۴ | Garden State
سخت است که عاشق پورتمن در «ایالت گلستان» نشوید، کمدی جذاب «زک براف» درباره یک بازیگر تقریبا روان‌پریش است که پس از مرگ مادرش به زادگاهش نیوجرزی بازمی‌گردد.
او در نیوجرزی با «سم» (پورتمن) آشنا می‌شود، یک انسان پر جنب‌و‌جوش و سرشار از هوای تازه که رویای هر مردی است: زیبا، سرحال و مجرد. هنر پورتمن این است که توانسته شخصیت لاغرش در فیلمنامه را به کاراکتری فربه گسترش دهد و ابعاد زیادی به شخصیت «سم» ببخشد. مشخص است که کاراکتر او در فیلمنامه چندان عمیق نبوده و این پورتمن است که با تیزهوشی موفق به خلق یک شخصیت عالی می‌شود.
فیلم مخمصه | ۱۹۹۵ | Heat
شرط می‌بندم یادتان هم نبود که پورتمن در این فیلم بازی کرده است! طبعا اولین حضور «رابرت دنیرو» و «آل پاچینو» این دو غول عرصه بازیگری در برابر هم آن‌قدر مهم بود که گاهی یادمان می‌رود مخمصمه «مایکل مان» عجب فیلم موش‌وگربه‌ای درجه یکی است!
باری پورتمن در این فیلم حضور دارد، آن‌هم به عنوان دختر ناتنی و سرکش «وینسنت هانا» (آل پاچینو)، پلیسی که باید یک باند تبهکار را منهدم کند. حضور پورتمن در فیلم نکته بارزی ندارد، اما کلیت فیلم آن‌قدر خوب است که جا دارد بارها به تماشای این شاهکار سه ساعته بنشینیم.
فیلم لئون: حرفه‌ای | ۱۹۹۴ | Leon: The Professional
سرانجام همان فیلم دوست‌داشتنی و کالتی که منتظرش بودید و یکی از بهترین های ناتالی پورتمن و همه تیم تولیدش! «لوک بسون» فرانسوی در میانه دهه ۹۰ و در سالی که فیلم‌های مهمی مانند «پالپ فیکشن» و «فارست گامپ» ساخته شد، ناگهان یک تریلر پلیسی راهی پرده‌های سینما کرد که از همان زمان تا به امروز محبوب خیلی‌هاست.
فیلم درباره ارتباط تصادفی و اجباری یک آدم‌کش حرفه‌ای بی‌رحم و یک دختر نوجوان به نام ماتیلداست. وقتی خانواده ماتیلدا توسط گروهی از پلیس‌های فاسد مبارزه با مواد مخدر که خودشان در کار قاچاق مواد هستند قتل‌عام می‌شوند، ماتیلدا به خانه همسایه‌شان لئون پناه می‌برد و این سرآغاز یکی از بهترین دوستی‌های تاریخ سینماست.
ناتالی پورتمن در اولین حضورش چنان اجرایی داشت که همه سینمادوستان متوجه شدند یک بازیگر محشر در حال ظهور است. شیمی بین او و «ژان رنو» عالی است و تا آخرین صحنه فیلم (کاشتن گیاه داخل گلدان به یاد لئون در باغچه) هم حفظ می‌شود.
