گاهی بعضی از سریال‌هایی که فکر نمی‌کنیم چیز خاصی داشته باشند و معرفی و پوستر خاصی ندارند، جالب از آب درمی‌آیند و ما را از چیزهای جانبی فوق العاده‌ای مطلع می‌کنند.
یکی از این سریال‌ها، سریال The Good Mothers است. تم سریال، یک داستان مافیایی دارد و در همان ابتدا می‌بینیم که سریال به زنانی که از یکی از سازمان‌های مافیایی نترسیدند و در مقابل آن ایستادند، تقدیم شده.
می‌دانستیم که جنوب ایتالیا تا حد زیادی بافت سنتی و مردسالانه خود را حفظ کرده . در این سریال می‌بینیم که چطور از زنان توسط سازمان‌های مافیایی بهره‌کشی می‌شد و آنها توسط پدران و شوهران خود کتک می‌خوردند و تبدیل به قاصد و عمله می‌شدند و اگر کلمه‌ای حرف می‌زدند، محکوم به مجازات و مرگ می‌شدند. ما می‌بینیم که چطور آنها در سن‌های پایینی مانند ۱۶ سالگی بدون رضایت خود شوهر داده می‌شدند.
داستان این سریال که بیشتر واردش نمی‌شوم در چنین فضایی رخ می‌دهد و به طور خاص در مورد سازمان ندرانگتا است.
اِندرانگِتا Ndrangheta یک سازمان جنایتکار قدرتمند و بسیار سازمان یافته است که در منطقه کالابریا در جنوب ایتالیا مستقر است. این سازمان یکی از قدرتمندترین و ثروتمندترین سازمان‌های جنایی در جهان است که گردش مالی آن ده ها میلیارد یورو در سال تخمین زده می شود.
ندرانگتا در طیف گسترده ای از فعالیت های مجرمانه، از جمله قاچاق مواد مخدر، پولشویی، اخاذی، آدم ربایی، و قاچاق اسلحه درگیر است. آنها همچنین در صنعت دفع غیرقانونی زباله حضور چشمگیری دارند.
اِندرانگِتا از طریق یک ساختار بسیار سلسله مراتبی و مخفی عمل می کند و هر یک از اعضا مجبور به وفاداری مطلق به “خانواده اِندرانگِتا” یا قبیله خود هستند. این سازمان به خاطر خشونت شدید و انتقام نسبت به کسانی که به آن خیانت می‌کنند یا با مجریان قانون همکاری می‌کنند مشهور است.
علی‌رغم تلاش‌های مجریان قانون برای مبارزه با اِندرانگِتا، این سازمان در ایتالیا و دیگر کشورهای دنیا به حیات خود ادامه می‌دهد.
اِندرانگِتا به طور سنتی در فعالیت های کشاورزی مانند کشت میوه‌های مرکبات درگیر بود، اما در طول سال‌ها درگیر فعالیت‌های غیرقانونی مختلف شد و بازیگر اصلی در تجارت جهانی مواد مخدر، به ویژه در قاچاق کوکائین، قاچاق اسلحه و دفع غیرقانونی زباله شد.
این سازمان به خاطر رازداری شدید و سلسله مراتب محکم خود مشهور است. هر عضو بخشی از یک سلول است که توسط یک رئیس یا “جنایت کاپو” نظارت می‌شود. این روسای پس از آن گرد هم می آیند تا “جنایت” را طرح‌ریزی کنند. این ساختار، نفوذ و برچیدن سازمان را برای مجریان قانون دشوار می کند.
اِندرانگِتا در چندین کشور اروپایی به ویژه آلمان، سوئیس و هلند حضور چشمگیری دارد، جایی که آنها شبکه‌های جنایی گسترده‌ای ایجاد کرده اند. آنها همچنین در سایر مناطق جهان از جمله به آمریکای شمالی و جنوبی، آفریقا و استرالیا هم دست‌اندازی کرده‌اند.
در سال‌های اخیر، چندین تحقیق و دستگیری اعضای «اِندرانگِتا» صورت گرفته است، از جمله دستگیری بیش از ۱۶۰ نفر در ایتالیا، آلمان و هلند در سال ۲۰۱۸ در عملیاتی به نام «عملیات پولینو». با این حال، این سازمان همچنان تهدیدی قابل توجه برای امنیت جهانی است .
اِندرانگِتا به خاطر خشونت و انتقام بی رحمانه اش نسبت به کسانی که به سازمان یا اعضای آن خیانت می کنند، معروف است. این امر نه‌تنها شامل اعضایی می‌شود به هر گونه اطلاعات درز می‌دهند یا با مجریان قانون همکاری می‌کنند، بلکه شامل خانواده‌ها و همکاران آنها نیز می‌شود. این رمز سکوت که به نام “omertà” شناخته می شود، عاملی کلیدی در توانایی سازمان برای حفظ قدرت و نفوذ خود است.
اِندرانگِتا همچنین در بخش های تجاری قانونی، به ویژه در صنعت ساخت و ساز، حضور چشمگیری دارد. آنها از ارتباطات و منابع مجرمانه خود برای تأثیرگذاری بر مناقصه‌ها و قراردادهای عمومی و اخاذی از صاحبان مشاغل بهره می‌برند.
در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای هدف قرار دادن عملیات مالی اِندرانگِتا، به‌ویژه فعالیت‌های پولشویی آنها صورت گرفته. این تلاش‌ها بر توقیف و توقیف دارایی‌ها و همچنین بهبود همکاری بین المللی بین سازمان های مجری قانون متمرکز شده است.
اِندرانگِتا همچنین در تعدادی از ترورهای برجسته، از جمله قتل جیووانی فالکونه، دادستان ایتالیایی در سال ۱۹۹۲ و قتل شش مهاجر ایتالیایی در دویسبورگ، آلمان در سال ۲۰۰۷، دست داشته است.
اِندرانگِتا علاوه بر مشارکت در قاچاق مواد مخدر و سایر فعالیت های مجرمانه، با فساد سیاسی در ایتالیا نیز مرتبط است. این سازمان به ارگان های دولتی محلی و منطقه ای نفوذ کرده و از این نفوذ خود برای جلب لطف و حمایت استفاده می کند.
اِندرانگِتا همچنین در استثمار کارگران مهاجر، به ویژه در بخش کشاورزی شرکت داشته است. آنها به استفاده از تهدید و خشونت برای کنترل و استثمار این کارگران که اغلب فاقد اسناد و مدارک و آسیب پذیر هستند، معروف هستند.
در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای افزایش آگاهی عمومی در مورد «اِندرانگِتا» و فعالیت‌های آن و همچنین تشویق همکاری‌های بیشتر بین سازمان‌های مجری قانون در کشورهای مختلف صورت گرفته است. دولت ایتالیا همچنین اقداماتی را برای افزایش مجازات عضویت در این سازمان و توقیف دارایی های مرتبط با فعالیت های مجرمانه آن انجام داده است.
با این حال، اِندرانگِتا همچنان یک سازمان جنایی قدرتمند و گریزان است که ریشه های عمیقی در جوامعی دارد که در آن فعالیت می کند. ساختار سازمانی پیچیده آن، همراه با منابع مالی گسترده و تاکتیک‌های بی‌رحمانه، آن را به چالش مهمی برای سازمان‌های مجری قانون تبدیل می‌کند.
یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های «اِندرانگِتا» توانایی آن در حفظ یک فرهنگ بسیار محرمانه و جزیره‌ای، بر اساس ارزش‌های افتخار، وفاداری و خانواده است. این امر باعث می‌شود سازمان‌های مجری قانون نتوانند به سازمان نفوذ کنند و اطلاعات را جمع‌آوری کنند، زیرا اعضا به افراد خارجی به شدت بی‌اعتماد هستند و در مورد اینکه با چه کسی تعامل دارند بسیار محتاط هستند.
عامل دیگری که مبارزه با «اِندرانگِتا» را دشوار می کند، استفاده از خشونت و ارعاب آن است. این سازمان سابقه طولانی در استفاده از تاکتیک‌های وحشیانه برای حذف رقبا و ساکت کردن کسانی که ممکن است علیه آن صحبت کنند، دارد.
یکی از کلیدهای مبارزه با “اِندرانگِتا” و دیگر گروه های جنایت سازمان یافته، ایجاد اختلال در عملیات مالی آنهاست. این شامل توقیف و مسدود کردن دارای ها، تحقیق در مورد شبکه های پولشویی و تلاش برای جلوگیری از جریان وجوه غیرقانونی از طریق مشاغل قانونی است.
اِندرانگِتا همچنین به استفاده از روش‌های ارتباطی پیچیده مانند برنامه‌های پیام‌رسانی رمزگذاری‌شده برای جلوگیری از شناسایی توسط سازمان‌های مجری قانون می‌پردازد. این امر نظارت بر فعالیت های سازمان و جمع آوری شواهد را دشوارتر کرده است.
برای مبارزه با این موضوع، سازمان‌های مجری قانون روی فناوری پیشرفته سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا رمزگشایی این پیام‌ها و جمع‌آوری اطلاعات بتواند صورت بگیرد. دولت ایتالیا همچنین قانونی را تصویب کرده است که استفاده از استراق سمع و سایر اشکال نظارت الکترونیکی در تحقیقات جرایم سازمان‌یافته را مجاز می‌سازد.
عامل دیگری که به قدرت و نفوذ «اِندرانگِتا» کمک کرده است، توانایی آن در ایجاد اتحاد با سایر سازمان های جنایتکار است. برای مثال، همکاری با کارتل‌های مواد مخدر مکزیکی برای قاچاق کوکائین به اروپا و همکاری با دیگر گروه های مافیایی ایتالیایی مانند کامورا و کوزا نوسترا سیسیلی.
تلاش‌ها برای مبارزه با «اِندرانگِتا» همچنین شامل اقداماتی برای رسیدگی به علل اصلی جرایم سازمان‌یافته، مانند فقر، بیکاری، و طرد اجتماعی است. با بهبود فرصت‌های اقتصادی و حمایت از جوامع آسیب‌پذیر، این امید وجود دارد که نفوذ سازمان‌های جنایتکار مانند «ندرانگتا» به مرور زمان کاهش یابد.
اِندرانگِتا همچنین به نفوذ در بهره برداری از منابع طبیعی مانند چوب‌بری و استخراج معادن هم سود می‌برد. آنها به قطع غیرقانونی درختان در جنگل‌های کالابریا و کنترل استخراج و صادرات مواد معدنی کمیاب از آفریقا هم پرداخته‌اند.
این سازمان همچنین با قاچاق انسان، به ویژه زنان و کودکان برای استثمار جنسی هم مرتبط است.
اداره تحقیقات ضد مافیا (DIA) در ایتالیا در سال ۲۰۱۷ تاسیس شد. این واحد تخصصی مسئولیت تحقیق و مبارزه با جرایم سازمان یافته در سراسر کشور را بر عهده دارد و قرار است رویکردی مؤثرتر و هماهنگ تر در این زمینه در پیش بگیرد.
سریالی ایتالیایی – انگلیسی مادران خوب یک مینی سریال ۶ قسمتی است و جولین جارولد و الیسا آمورسو آن را کارگردانی کرده‌اند. فعلا سه قسمت از این سریال پخش شده است.
