0
لطفاوارد شویدیاثبت نام کنیدبرای انجام این کار.

کاربری در توییتر نکته‌ای را درباره اختلال adhd بیان می‌کند که موجب چالش در میان کاربران دیگر می‌شود. اگر برای شما پیش آمده که مثلا در خانه هنگام راه رفتن به وسایل و اشیا برخورد می‌کنید و دست و پا و قسمت‌های بدن‌تان بر اثر این برخوردها زخمی می‌شود یا حتی زخم‌هایی در بدن‌تان می‌بینید که نمی‌دانید چرا ایجاد شده آیا ممکن است دلیل آن، اختلال adhd باشد!؟ اختلال adhd را بیش‌فعالی بزرگ‌سالان نیز می‌نامند. تصمیم گرفتم درباره این اختلال که ممکن است خیلی از مخاطبان دچارش باشند مطلبی بنویسم.

 

 

 

آیا در دقت و توجه به جزییات دچار ضعف هستید؟ آیا در نظم و سازماندهی امور یا اولویت بخشیدن به کارهای‌تان دچار ضعف هستید و تمرکز ندارید؟ آیا حواس‌پرتی دارید و اشیا و متعلقات خود را زیاد گم می‌کنید؟ آیا سکوت کردن برای‌تان سخت است و مدام حرف دیگران را قطع کرده و وسط حرف‌شان می‌پرید؟ آیا بی‌تابی و بی‌قراری باعث می‌شود واکنش‌های سریع و احساسی از خودتان نشان دهید؟ آیا زیاد اهل خطر کردن هستید بدون این که به امنیت خود و دیگران فکر کنید؟ به نظر می‌رسد شما به اختلال ADHD یا بیش‌فعالی بزرگ‌سالان مبتلا هستید.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی یا ADHD، یک وضعیت رفتاری است که ممکن است شامل مشکل در توجه، چالش های بیش فعالی و مشکلات تکانشگری باشد. “اختلال کمبود توجه” و “ADD” اصطلاحات منسوخ شده برای مشکلی است که در سال ۱۹۸۷ با “ADHD” جایگزین شد. با این حال، این تغییر بحث برانگیز بود و برخی افراد هنوز از اصطلاح “ADD” استفاده می کنند.

با این توضیح اگر خودتان یا کسی در اطراف‌تان وجود دارد که دارای چنین خصوصیاتی است با مطالعه این مقاله می‌توانید این مشکل را بهتر بشناسید و به خود یا فرد مورد نظر در بهبود شرایط کمک کنید.

اختلال کم توجهی یا بیش‌فعالی بزرگ‌سالی چیست؟

زمانی که صحبت از بیش فعالی می شود بیشتر افراد فکر می کنند که این مورد محدود به دوران کودکی است در حالیکه اصلا اینگونه نیست. بیش فعالی و کم توجهی در بزرگسالان نیز دیده می شود اما نشانه های آن ریشه در کودکی فرد دارد. برای بیشتر افراد، اختلال ADHD بزرگسالان مشکلات بسیار بزرگی ایجاد می کند که می توان آنها را با درمان های مختلف بهبود بخشید. درمان ADHD بزرگسالان با کودکان یکسان است و شامل داروهای محرک یا سایر داروها، مشاوره روانی (روان درمانی) و درمان برای شرایط سلامت روان است که همراه با این اختلال رخ می دهد.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک وضعیت رفتاری است که شامل مشکلات مربوط به بیش فعالی و مشکل در توجه است که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند.

“اختلال کمبود توجه (ADD)” یک اصطلاح قدیمی است که دیگر به طور رسمی استفاده نمی شود. برخی از افراد اصطلاحات “ADD” و “ADHD” را به جای یکدیگر به کار می برند، و برخی دیگر ADD را زیرگروهی از ADHD می دانند، اگرچه زیرگروه¬ها دیگر استفاده نمی شوند.

ریشه‌های اختلال

به طور کامل مشخص نیست که چه چیزی باعث ADHD می شود. با این حال، این بیماری ممکن است تا حدی ژنتیکی باشد. تئوری هایی در حال تحقیق هستند، مانند قرار گرفتن در معرض سموم در دوران بارداری یا در دوران کودکی، اما هنوز شواهد کافی برای نامیدن آنها به عنوان عوامل خطر احتمالی وجود ندارد.

با اینکه این بیماری در جامعه بسیار زیاد می باشد اما علت پدید آمدن بیش فعالی در افراد چندان مشخص نیست. با این حال، بیشتر افراد و پزشکان اعتقاد دارند که بروز این اختلال معمولا به ریشه ‌های عصبی و ژنتیکی برمی گردد. تحقیقات نشان داده اند، پائین آمدن دوپامین از اصلی‌ ترین عوامل مؤثر در پدید آمدن ADHD است.
دوپامین ماده ای شیمیایی است که ترشح آن به طرز قابل ‌توجهی بر روی فعالیت ‌های مغز و بدن انسان تأثیر می گذارد و به انتقال سیگنال ‌های عصبی کمک زیادی خواهد کرد. این ماده در واکنش ‌های عاطفی بسیار مؤثر می باشد.
نتایج نشان می ‌دهد که حجم قشر خاکستری مغز مبتلایان به این اختلال کم توجهی از بقیه افراد کم تر است. ماده خاکستری شامل ناحیه خاصی از مغز می باشد که کنترل بعضی از رفتارها و عملکردها را برعهده دارد. از مهم ترین این رفتارها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
✓ صحبت کردن
✓ خود کنترلی
✓ تصمیم ‌گیری
✓ کنترل عضله ها و ماهیچه ‌ها
دانشمندان و محققان امروزه هم برای پی بردن از دلایل بروز این عارضه تلاش زیادی می ‌کنند. بااین‌حال گفته اند موارد زیر از اصلی ‌ترین علل های پدید آمدن بیش فعالی می باشد:
✓ وراثت
✓ نوروتوکسین‌ ها و قرارگرفتن در معرض آلاینده‌ هایی مانند سرب یا سموم آفات
✓ مصرف الکل و دخانیات در زمان بارداری

علل اختلال کم توجهی بیش فعالی هنوز کاملا مشخص نیست

علایم بیش فعالی ADHD

اختلال ADHD بزرگسالان علایمی دارد که شامل موارد زیر است:

  • مشکل در تمرکز و توجه
  • بی قراری
  • بیش فعالی
  • مشکل در اتمام تکالیف
  • بی نظمی
  • تحمل بسیار پایین در ناکامی ها
  • نوسانات خلقی مکرر
  • زود جوش بودن
  • مشکل در مواجهه با استرس
  • روابط بی ثبات و متشنج

از جمله دیگر علایم مهم بیش فعالی می‌توان به این‌ها اشاره کرد:

  • ناتوانی در کنترل، بازداری و جلوگیری از عمل
  • عمل بدون تفکر، تأمل و ملاحظه
  • عمل بدون پیش‌بینی، برنامه‌ریزی و توجه به پیامدهای آن
  • احساس عمل آنی و خود به خود
  • اختلال تکانشگری ( اقدام قبل از اندیشیدن، تغییرات ناگهانی فعالیت و از جا پریدن در کلاس)
  • اختلال توجه (میدان توجه کوتاه، حواس پرتی، درجاماندگی، ناتوانی در تمام کردن تکلیف، تمرکز ضعیف)
  • دوره شیرخوارگی همراه با کم خوابی و گریه فراوان(میدان توجه کوتاه و حواس پرتی و درجاماندگی)
  • اختلال حافظه و تفکر (ناتوانی یادگیری، نقایص گفتاری و شنیداری، نشانه های مبهم عصبی و بی نظمی EEG )
  • خود انگاره ی منفی (واکنش این کودکان با وقوف به ناراحتی خویش بدتر می شود) واکنش منفی اطرافیان و همسالان و مسئولین مدرسه، باعث بروز احساس بی کفایتی و حتی موجب رفتار کنش نمایی ضداجتماعی، خودشکنی و خود تنبیهی گردد.
  • مشکلات تحصیلی هم در زمینه یادگیری و هم رفتاری شایع می باشد. نشانه های این اختلال در دوره دبستان با اختلال در یادگیری (خصوصا غلط های پیش و پا افتاده در دیکته) و تمرکز و رفتارهای تکانه ای و هیجانی آشکار می شود.

بیشتر افراد بزرگسالی که دارای ADHD هستند از وجود این اختلال آگاهی ندارند. آنها تنها فکر می کنند که وظایف روزمره می تواند چالش برانگیز باشد. اینگونه افراد در تمرکز کردن و اولویت قائل شدن در کارهای خود مشکل دارند و همین امر موجب می شود ملاقات ها و یا برنامه های اجتماعی خود را فراموش کنند. ناتوانی در کنترل هیجانات ممکن است به اشکال مختلفی همچون ناتوانی در منتظر ماندن در صف اتوبوس و یا نوسانات خلقی بروز کند.

همه افراد بزرگسالی که از این اختلال رنج می برند در کودکی خود نیز این اختلال را به همراه داشته اند حتی اگر خودشان هرگز در مورد این موضوع هیچ گونه آگاهی نداشته باشند. نشانه های این اختلال در برخی از افراد بزرگسال ممکن است با گذشت زمان و بالا رفتن سن کاهش پیدا کند در حالیکه برخی دیگر همین نشانه ها را در دوران بزرگسالی نیز به همراه خود خواهند داشت و حتی این شرایط ممکن است بدتر شود.

تفاوت با افراد عادی

تقریبا همه افراد دارای نشانه مشابه به این اختلال در برهه ای از زندگی خود هستند. اگر مشکلات شما تازه هستند و یا گاه به گاه در گذشته رخ داده اند، شاید این اختلال را نداشته باشید. اختلال ADHD تنها زمانی تشخیص داده می شود که نشانه های آن به اندازه کافی شدید و حاد شده باشد و باعث ایجاد مشکلات زیادی در زندگی روزمره فرد گردد. این علائم مداوم و مخرب می تواند ریشه در گذشته و دوران کودکی فرد داشته باشد. تشخیص این اختلال در افراد بزرگسال کمی دشوار است زیرا برخی از نشانه های خاص این اختلال شبیه سایر موارد است. مثلا ممکن است فردی که به این اختلال مبتلاست دچار اضطراب و یا اختلال خلقی شده باشد. بیشتر بزرگسالان با ADHD همچنین سایر مشکلات ذهنی همچون افسردگی یا اضطراب را نیز دارند.

شناخت بیماری و راهکارهای درمان ADHD

برخی کارشناسان می‌گویند که چیزی که به آن ADHD گفته می‌شود، در واقع یک بیماری مرتبط با تمدن است؛ به این معنا که این اختلال به سبب ناهماهنگی در بین ریشه‌های تکاملی انسان و محیط مدرن اطراف ایجاد می‌شود. برای مثال، سطوح بالای انرژی ممکن است یک ویژگی تطابقی برای یک شکارچی باشد اما همین انرژی در کلاس درس مدرن می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

عارضه‌های ADHD در بزرگ‌سالان

مثل اختلال کم توجهی در کودکان و نوجوانان، ADHD در بزرگسالان نیز امکان دارد چند عارضه دیگری هم داشته باشد که یکی از مهم ترین آن ها افسردگی می باشد. عارضه های دیگر این بیماری در بزرگسالان عبارتند از:
• اختلالات شخصیتی: در این اختلال فرد مبتلا از نظر تفکر، درک، احساس یا ارتباط با دیگران در مقایسه با میانگین افراد جامعه دچار ​​تفاوت زیادی می شود.
• اختلال دو قطبی: ای عارضه بر روی خلقیات فرد تأثیر گذاشته به طوری که می تواند خلقیات او را از یک حالت افراطی به حالت افراطی دیگری تغییر دهد.
• اختلال وسواس فکری (OCD): این اختلال باعث افکار وسواسی و رفتارهای غیر ارادی در فرد می شود.
باید به این نکته توجه داشته باشید که مشکلات زیادی برای بیمارانی که بیش فعالی خود را درمان نکنند، به وجود می آید که برای دانستن مشکلات و راه های درمان آن می توانید به کلینیک مغز و اعصاب رها مراجعه نمائید.

معیارهای تشخیص ADHD:

برای اینکه اختلال ADHD تشخیص داده شود باید معیارهایی وجود داشته باشد. شما باید شش علامت و نشانه از موارد زیر را داشته باشید تا پزشک مطمئن شود که دچار اختلال ADHD هستید:

بی توجهی:

  • اغلب در تمرکز و توجه به جزییات مشکل دارید و همیشه در انجام کارهای خود دچار مشکل می شوید.
  • اغلب در توجه به وظایف خود مشکل دارید.
  • اغلب در گوش دادن به سخنان دیگران مشکل دارید.
  • اغلب نمی توانید دستورالعمل ها را دنبال کنید و در اتمام وظایف با شکست مواجه می شوید.
  • اغلب در سازماندهی وظایف و کارهای خود مشکل دارید.
  • اغلب از قرار گرفتن و شرکت در کارها و فعالیت ها اجتناب می کنید.
  • اغلب مواردی که برای انجام یک کار نیاز است را گم می کنید.
  • به راحتی فعالیت ها را فراموش می کنید.

بیش فعالی:

  • اغلب زمانی که باید در اتاق باشید، آن را ترک می کنید.
  • در جاهایی که مناسب نیست بیش فعال هستید و بی قراری می کنید.
  • اغلب در انجام کارهایی که باید بی سرو صدا انجام شود مشکل دارید.
  • زیاد صحبت می کنید.
  • قبل از اتمام پرسش، پاسخ آن را می دهید.
  • دوست ندارید در صف انتظار باشید.
  • اغلب صحبت های دیگران را قطع می کنید.

علاوه بر موارد ذکر شده، موارد زیر نیز ممکن است در اختلال ADHD دیده شود:

  • نشانه های بیش فعالی و عدم تمرکز دارید که باعث ایجاد مشکل شده است.
  • رفتارهایی در دوران کودکی داشته اید که برای کودکان هم سن و سال اصلا معمول و رایج نیست.
  • این نشانه ها و علایم را حداقل برای ۶ ماه داشته اید.

سایر معیارها:

از آنجایی که نشانه های این اختلال از فردی به فرد دیگر متفاوت است، معیارهای دیگری نیز باید برای تایید تشخیص وجود داشته باشد. روانشناس یا روانپزشک شما ممکن است لیستی از سوالات را در اختیار شما قرار دهد تا بتواند وجود این اختلال را به خوبی تشخیص دهد.

what is adhd

درمان خانگی برای اختلال adhd

گرچه توصیه ما این است که برای مراحل درمان حتما به روانپزشک مراجعه کنید اما به هر حال اگر در پی راهکارهایی در جهت بهبود خود هستید می‌توانیم پیشنهاداتی برای شما داشته باشیم. از آنجایی که اختلال ADHD یک اختلال پیچیده است و برای هر فردی منحصر به فرد می باشد، دادن پیشنهادات مفید برای همه بسیار سخت است. اما برخی از پیشنهادات زیر ممکن است کارساز و مفید باشد:

  • لیستی از کارهایی که باید روزمره انجام دهید را تهیه نمایید. مطمئن شوید که کارهای زیادی برای انجام نداشته باشید.
  • وظایف بزرگ خود را به وظایف کوچکتر تقسیم کنید. اینکار باعث می شود وظایف و کارها قابل مدیریت باشد.
  • از یادداشت های چسب دار استفاده کنید و آنها را بر روی فریزر، اینه حمام و یا ماشین خود بچسبانید.
  • یک دفترچه ملاقات داشته باشید. شما می توانید از تقویم های الکترونیکی نیز برای ثبت رویدادها و قرار ملاقات های خود استفاده کنید.
  • یک دفترچه و یا دستگاه الکترونیکی دیگر به همراه خود داشته باشید تا بتوانید مواردی که باید یه یاد داشته باشید را در آن یادداشت نمایید.
  • اطلاعات خود را به خوبی سازمان دهی کنید. شما می توانید از فایل های کاغذی و یا الکترونیکی برای انجام اینکار بهره ببرید.
  • از یک برنامه منظم و روتین استفاده کنید و هر روز آن را تکرار نمایید. مثلا کلید و کیف خود را در یک مکان مشخص قرار دهید.
  • از اعضای خانواده و دوستان کمک بگیرید.

امیدوارم خواندن این مطلب توانسته باشد به شما در شناخت، درک و بهبود این اختلال کمک کرده باشد.

معرفی بهترین انیمیشن های پیکسار
دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند؛ روایتی از رابطه متناقض میخائیل بولگاکف با استالین

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

GIF