در این فیلم، گلشیفته فراهانی نقش یک پیش‌مرگه کرد به نام بهار را بازی می‌کند که فرمانده گروهی از زنان مبارز برعلیه داعش در روستایی در سوریه است. دختران خورشید، نام این گروه است که می‌کوشند شهر خود را از افراط‌گرایان اسلامی بازپس بگیرند. در صحنه‌ای از فیلم، پیش از نبرد، گلشیفته خطابه‌ای برای سربازان خود و تشویق آنان به مبارزه قهرمانانه ایراد می‌کند و در پایان شعار زن، زندگی آزادی را به زبان کردی سر می‌دهد.
ایو اوسون کارگران فرانسوی، فیلم دختران خورشید را با الهام از زندگی واقعی زنان کرد ساخته است که از سوی نیروهای داعش در سوریه و عراق به گروگان گرفته شده بودند و بعد توانسته بودند از دست آنها فرار کنند. سال‌ها پیش هم گلشیفته فراهانی در نقشی مشابه در فیلم اشک سرما بازی کرده بود. فیلمی تحسین‌برانگیز که در داخل ایران ساخته شد و نامزدی در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن را در بیست و دومین جشنواره فیلم فجر برای گلشیفته به ارمغان آورد. در آنجا هم گلشیفته نقش یک چریک کرد را بازی می‌کند و به همراه پارسا پیروزفر، نقشی به یادماندنی را به زبان کردی از خود به یادگار می‌گذارد.
گلشیفته فراهانی پس از بازی در فیلم هالیوودی Body Of Lies 2008 – به کارگردانی رایدلی اسکات و بازی لئوناردو دی‌کاپریو – در اواخر دهه هشتاد شمسی مجبور به ترک ایران شد. از آن زمان تا به حال او در آثار کارگردانان مطرح جهان همچون جیم جارموشی، رایدلی اسکات، نیل برگر، دومینیک روشر، هیو هادسن و عتیق رحیمی بازی کرده است. اما تا رسیدن به این نقطه، او مسیر سخت و پر پیچ و خمی را پیموده است.
مسیر هنری زندگی گلشیفته، نمادی از مرارت‌های زن بودن در خاورمیانه در کنار تلاش‌های زنانه برای رسیدن به موفقیت است. او الگویی از زنانی است که در برابر قوانین و تابوهای استبدادی جامعه مردسالار سر خم نکرده و به واسطه تابوشکنی و خستگی‌ناپذیری، از مرزهای از پیش تعیین شده عبور کرده و خود را به قله‌های پیروزی نزدیک می‌کند.
پس از آن‌که به خاطر محدودیت‌های ایجاد شده – به خاطر بازی در فیلم Body of Lies – امکان ماندن در ایران وجود نداشت گلشیفته وادار به ترک ایران شد. بسیاری گمان می‌کردند همانند بسیاری از هنرمندان ایرانی که پس از مهاجرت، کارشان به ورطه فراموشی کشیده شد، او هم کارنامه کاری‌اش به پایان رسیده است. یکی از دلایل مهمی که هنرمندان ایرانی در عرصه‌هایی مثل سینما یا ادبیات، پس از مهاجرت نمی‌توانند موفقیت‌های خود را تکرار کنند مساله زبان در کنار فرهنگ است. اغلب این افراد نمی‌توانند تا آن حد بر زبان کشور مقصد مسلط شوند که قادر به هنرنمایی به همان کیفیتی که در زبان مادری‌شان داشتند باشند.
علاوه بر این، یکی از دلایلی موفقیت هنرمندان در ایران، به واسطه پرداختن به مسایل فرهنگی کشور مادری‌شان که با آن کاملا آشنا هستند اتفاق می‌افتد. اما در کشور دوم، این امکان برای‌شان فراهم نیست که به زبان مادری، و درباره مسایل کشور مادری‌شان اثر خلق کنند. اگر هم بخواهند با زبان و فرهنگ کشور مقصد کار کنند باید با هنرمندان بزرگ خارجی رقابت کنند. این‌ها عمده‌ترین دلایل عدم کامیابی هنرمندان ایرانی در کشورهای دیگر است.
اما گلشیفته با هوشمندی و البته استعداد ذاتی خود توانست بر این مشکلات غلبه کند. مساله زبان را به سرعت رفع کرد به طوری که به همه نشان داد تا چه حد به زبان‌های فرانسه و انگلیسی مسلط است. بنابراین به کارگردانان خارجی ثابت کرد قادر است مثل افراد بومی به زبان آنها حرف بزند. البته با توجه به موضوعات بین المللی که امروزه سوژه فیلم‌های دنیاست، او این بخت را یافت که در فیلم‌های مختلف در نقش زنان شرقی و خاورمیانه‌ای و یا کاراکتر زنان مهاجر در کشورهای غربی ظاهر شود. او نقش زنانی از ملیت‌های مختلف (کردی، افغانی، عرب، هندی و .. را بازی کرده است)
چالش دیگری که گلشیفته با آن مواجه بود مساله‌ای فرهنگی بود. به دلیل چارچوب‌هایی که معمولا برای زنان ایرانی وجود دارد ممکن بود او را از بسیاری نقش‌ها یا سناریوها کنار بگذارند. اما او با تابوشکنی نشان داد که مشکلی برای بازی در نقش‌هایی که نیازمند ارتباطات جنسی است ندارد. این‌ها بزرگ‌ترین چالش‌هایی بود که گلشیفته توانست با هوشمندی و تلاش از پس آنها برآید.
در این مسیر پر پیچ و خم او توانست خیلی زود توجه کارگردانان بزرگ جهان را به خود جلب کند. استعداد او در نقش‌آفرینی در قالب کاراکترهایی با ملیت‌های مختلف و البته زبان‌های مختلف، حیرت‌انگیز بود. او می‌توانست از پس کاراکترهایی با زبان‌های کردی، افغانی، عربی، انگلیسی و فرانسوی برآید. اما بزرگ‌ترین شانس او را باید انتخابش توسط جیم جارموش برای بازی در نقش اصلی زن برای فیلم Paterson در سال ۲۰۱۶ دانست.
گلشیفته فراهانی در این فیلم به ایفای نقش زنی می‌پردازد که همسر قهرمان اصلی داستان است. شاید بتوان این نقش را یکی از جذاب‌ترین نقش‌های خانم فراهانی در سینمای بین الملل دانست. چرا که جنس رفتار، مهربانی‌هایش (حتی قربان صدقه رفتن‌ها) و زبان عشق ورزیدنش به همسر و روحیه حمایت‌گرانه‌ای که دارد، کاملا یادآور «زن ایرانی» است. او با روحیه گرم شرقی که دارد به همسر شاعرش که راننده اتوبوس هم هست، الهام می‌بخشد. پترسون شعر می‌گوید. لورا نقاشی می‌کند و می‌خواهد گیتار یاد بگیرد. آشپزی کند و کیک‌هایش را بفروشد. گلشیفته فراهانی و آدام درایور این روزمرگی‌های ساده اما دلچسب را به بهترین شکل روی پرده سینما به نمایش درمی‌آورند.
پس از نقش‌آفرینی در این فیلم او توانست پایش را به فیلم‌های جریان اصلی سینمای جهان باز کند. بلافاصله پس از این فیلم او توانست نقش کوتاهی در یکی از مطرح‌ترین فرنچایزها یا فیلم‌های چندگانه سینمای هالیوود، یعنی دزدان دریایی کاراییب ایفا کند. او در پنجمین قسمت از این مجموعه فیلم محبوب، در نقش هایفا منی ظاهر شد.
در این مدت او به یک بازیگر بین‌المللی تبدیل شد که از سینمای هالیوود گرفته تا سینمای کشورهای اروپایی مثل فرانسه و سینمای تونس به ایفای نقش در فیلم‌ها پرداخته است. از جمله فیلم‌های مطرح او در این دوره می‌توان به فیلم دو دوست ۲۰۱۵ ساخته لویی گرل، دختران آفتاب ۲۰۱۸ ساخته ایو اوسون، The Upside 2018 ساخته کارگردان فرانسوی نیل برگر و شبی که جهان را می‌بلعد The Night Eats the World 2018 ساخته دومینیک روشر هنرمند نوآور فرانسوی اشاره کرد.
گلشیفته پس از کسب این موفقیت‌ها، در یک فیلم مستقل از سینمای تونس با نام Un divan à Tunis یا کاناپه‌ای در تونس که به تبعات انقلاب تونس می‌پردازد بازی کرد. این فیلم داستان یک روانکاو تونسی را روایت می‌کند که از ۱۰ سالگی در فرانسه زندگی کرده و حالا به زادگاهش بازگشته تا در آنجا یک کلینیک روان درمانی باز کند. در این فیلم گلشیفته فراهانی به ایفای نقش سلما می‌پردازد. هشام یعقوب و مجد مستورا دیگر بازیگران اصلی این فیلم کمدی هستند. این اولین فیلم بلند منال العبیدی، کارگردان و نویسنده تونسی تبار متولد پاریس است که موفق شد در رشته بهترین فیلم، نامزد دریافت جایزه سزار فرانسه شود.
اما یکی از مهم‌ترین فیلم‌ها در کارنامه گلشیفته فراهانی را باید بازی در فیلم استخراج یا Extraction (عملیات خروج) دانست که توسط نتفلیکس ساخته شده و پربیننده‌ترین عنوان نتفلیکس را نیز توانست به خود اختصاص دهد. این فیلم درباره تایلر رِیک، با بازی کریس همسورث (بازیگر مطرح هالیوود)، یک مزدور شجاع و بی خیال است که در بازار سیاه کشورهای آسیایی و آفریقایی فعالیت می‌کند. او برای آزادی فرزند ربوده شده یک تبهکار بین المللی استخدام می‌شود. این آغاز ماجرای تعقیب و گریزی خونین در بنگلادش و هندوستان است. گلشیفته فراهانی در این فیلم نقش «نیک خان» را بازی می‌کند که از شخصیت های کلیدی داستان است. او در این مأموریت پر تنش با تایلر رِیک همراه می‌شود.
نکته جالب آن که به دلیل استقبال زیاد مخاطبان، قسمت دوم این فیلم یعنی Extraction ۲ نیز ساخته شده که به تازگی اکران شده و شما می‌توانید از لینک‌های زیر آن را دانلود یا تماشا کنید.
البته به جز سینمای هالیوود و فیلم‌های عامه‌پسند، گلشیفته توانسته با انتخاب‌های مناسب خود، در چند فیلم خوب مستقل نیز بازی کند. یکی دیگر از فیلم‌های تحسین شده‌ی او سرزمین شیرین فلفلی من My Sweet Pepper Land ساخته هینر سلیم اشاره کرد که باز هم اتفاقا یک فیلم کردی است. این فیلم داستان آشنایی و مبارزه باران و گوند علیه استبداد و بی‌قانونی را به تصویر می‌کشد. باران در صف پیش مرگان کُرد برای استقلال زادگاهش تا پای جان می‌جنگد. گوند نیز در رویای رسیدن به این استقلال، به تحصیل می‌پردازد تا بتواند بعدها به وطنش ادای دین کند. این فیلم در اروپا با استقبال چشم‌گیر منتقدان و تماشاگران روبرو شده است. گلشیفته فراهانی در این فیلم در نقش یک آموزگار پرکار و صبور کُرد ظاهر می‌شود.
یکی از آخرین فیلم‌های گلشیفته، خواهر و برادر Brother and Sister نام دارد که توسط آرنو دپلشن ساخته شده است. گلشیفته در این فیلم با ماریون کوتیار، بازیگر مشهور فرانسوی هم‌بازی است.
در کنار موفقیت‌های گلشیفته در عرصه بازیگری در فیلم‌های مطرح سینمای جهان، او به عنوان داور برای بسیاری از رویدادهای هنری و سینمایی جهان نیز انتخاب شده است که آخرین‌شان عضویت در هیات داوران جشنواره فیلم برلین یا برلیناله، یکی از مطرح‌ترین جشنواره های سینمایی سالانه جهان، بوده است. علاوه بر این در مراسم جایزه سزار سال ۲۰۲۲ که به اسکار فرانسوی شهرت دارد ویدیوی پیام گلشیفته فراهانی نمایش داده شد.
او در در دسامبر ۲۰۱۳ جز هیئت داوران جشنواره فیلم مراکش بود. گلشیفته فراهانی دو بار نیز در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳ به عنوان داور در جشنواره فیلم ونیز حضور داشت.
از جمله جوایز خارجی که نصیب گلشیفته فراهانی شد می‌توان به جایزه بهترین بازیگری (Meilleure Interprétation) از جشنواره فیلم و موسیقی لا بول برای بازی در فیلم «کمدی رمانتیک/Une Comédie Romantique» و جایزه معتبر الئونورا دوزه که هر سال به یک زن هنرمند تعلق می گیرد در بیست و هشتمین جشنواره بین المللی سینمای هنر آزولو در شمال ایتالیا و همچنین جایزه بهترین بازیگر زن برای فیلم بوتیک از دوره بیست و ششم جشنواره بین‌المللی فیلم سه قاره نانت (فرانسه) اشاره کرد.
به نظر می‌رسد گلشیفته فراهانی مسیر تازه‌ای را گشوده است تا بتواند طلسم طولانی عدم کامیابی هنرمندان ایرانی پس از مهاجرت به خارج را بشکند. به عنوان مثال زر امیر ابراهیمی، دختر بازیگر دیگری که پیش از گلشیفته ناچار به خروج از ایران و مهاجرت به غربت شده بود نیز توانسته این مسیر را تکرار کند و با بردن جایزه بهترین بازیگر زن به خاطر فیلم عنکبوت مقدس از جشنواره معتبر کن، بار دیگر نشان داد زنان ایرانی اگر بخواهند می‌توانند قله‌هایی را فتح کنند که حتی برای مردان نیز ناممکن بوده است.
