فیلم فلورا و پسرش؛ معرفی کامل و نقد و بررسی

فیلم‌های جان کارنی زیرگونه‌ای مختص خود در ژانر موزیکال به راه انداخته‌اند، زیرا در فیلم‌های او مانند یک‌ بار Once و خیابان آواز Sing Street، آهنگ‌ها نسبت به نمونه‌هایی مانند لا لا لند La La Land یا داستان وست ساید West Side Story، به شکل واقعی‌تری با داستان در هم آمیخته می‌شوند. فلورا و پسرش، نمونه‌ای تازه از فیلمسازی موزیکال جان کارنی است. آثار این فیلمساز زاده ایرلند به دلیل تفسیرهای جذابشان از زندگی که گاهی امیدبخش، گاهی اندوه بار و البته همیشه اصیل و واقعی هستند، مورد تحسین قرار گرفته‌اند.
فلورا و پسرش، اولین فیلم کارنی بعد از درام تحسین‌شده خیابان آواز در سال ۲۰۱۶ است. همانطور که عنوان فیلم نشان می‌دهد، این درام تحسین‌شده داستان مادری جوان به نام فلورا را روایت می‌کند تلاش دارد با پسر نوجوانش مکس ارتباط برقرار کند. اگر می‌خواهید همه چیز را درباره این فیلم بدانید با ما همراه باشید.

خلاصه داستان فلورا و پسرش Flora and Son

داستان فیلم فلورا و پسرش Flora and Son را باید اینطور تعریف کرد؛ مادر مجردی به نام فلورا (ایو هیوسن) از دست پسر نوجوان سرکشش مکس (اورن کینلان) مستاصل شده است. پلیس فلورا را تشویق می‌کند تا برای مکس یک سرگرمی پیدا کند. در نتیجه به دنبال آن فورا تصمیم می‌گیرد با یک گیتار آکوستیک کهنه که آن را به عنوان هدیه تولد به مکس می‌دهد، او  را مشغول ‌کند. فلورا و مکس، به کمک یک معلم موسیقی شکست‌خورده اهل لس‌آنجلس، قدرت متحول کننده موسیقی را کشف می‌کنند. فلورا و پسرش که الهام‌گرفته از ذهن موسیقیایی جان کارنی است، پیوند یک مادر و پسر را در سفری به سوی یافتن یک همنوایی تازه، به تصویر می‌کشد.

پخش فیلم فلورا و پسرش در فیلیمو

اگرچه فلورا و پسرش تولید انحصای اپل‌تی‌وی پلاس است اما یک هفته قبل از انتشار در این سرویس استریم، اکران محدود خود را در سینماها آغاز کرد تا شاید شانسی برای رقابت در مراسم اسکار داشته باشد. اپل‌تی‌وی پلاس قرار است این رویکرد را برای برخی دیگر از فیلم‌های مهم امسال خود اجرا کند. از جمله آن‌ها می‌توان به فیلم وسترن جنایی قاتلان ماه گل Killers of the Flower Moon از مارتین اسکورسیزی و ناپلئون Napoleon ریدلی اسکات اشاره کرد که هر دو اواخر نوامبر پخش می‌شوند.

فلورا و پسرش از ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳ اکران محدود خود را در سینماها آغاز کرد و بعد از گذشت تنها یک هفته، از طریق اپل‌تی‌وی پلاس برای تماشا در دسترس مخاطبان قرار گرفت. البته فلورا و پسرش پیش از این نمایش‌های جشنواره‌ای خود را آغاز کرده بود. اولین نمایش جهانی آن در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۳ در جشنواره فیلم ساندنس بود. همچنین این فیلم اخیرا در ۷ سپتامبر در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد. در فیلیمو می‌توانید این فیلم را مشاهده کنید.

بازیگران و عوامل فیلم فلورا و پسرش

بازیگر ایرلندی ایو هیوسن که بیشتر بخاطر بازی در فیلم‌هایی مانند پل جاسوس‌ها Bridge of Spies و تسلا Tesla و مجموعه تلویزیونی خوهران بد، شناخته می‌شود، در نقش شخصیت فلورا حضور دارد. اورن کینلان در اولین تجربه سینمایی‌اش شخصیت پسر فلورا، مکس را به تصویر کشیده است.

جیک رینور که احتمالا او را با نقش‌آفرینی در فیلم‌های مطرحی مانند تبدیل شوندگان: عصر انقراض Transformers: Age of Extinction و میدسامر Midsommar به یاد می‌آورید در کنار جوزف گوردون لویت، فهرست بازیگران اصلی فیلم را تکمیل می‌کنند. گوردون لویت، برای علاقه‌مندان سینما نامی آشنا است. تلقین Inception، شوالیه تاریکی برمی‌خیزد The Dark Knight Rises، لینکلن Lincoln و لوپر Looper، از جمله فیلم‌های مطرح این بازیگر نامزد گلدن گلوب هستند.

سایر بازیگران فلورا و پسرش عبارتند از: ایمی هامبرمن، کیث مک ‌ارلین، آیسلین مک گاکین، مارسلا پلانکت، پل رید، کلی تورنتون و سوفی واواسور.

کوتاه درباره جان کارنی کارگردان فلورا و پسرش

جان کارنی ایرلندی که بیش‌تر بخاطر فیلم‌های موزیکال مدرنش شناخته می‌شود، با فیلم مستقل یک بار در سال ۲۰۰۷ به شهرت رسید. اما پیش از آنکه کارنی نام خود را به عنوان یک فیلمساز مطرح کند یک نوازنده گیتار بیس در گروه راک ایرلندی The Frames بود و حتی بعضی از موزیک ویدئوهای گروه را کارگردانی کرد. روی لبه، دوباره شروع کن (Begin Again) با حضور کیرا نایتلی و مارک رافلو و خیابان آواز  با حضور جک رینور، سه فیلم مطرح دیگر کارنی هستند. خیابان آواز در سال ۲۰۱۶ با تحسین گسترده‌ای از جانب منتقدان روبرو شد و در هفتاد و هفتمین مراسم گلدن گلوب، نامزد جایزه بهترین فیلم کمدی یا موزیکال شد.

کارنی که یک مولف واقعی است پیوسته از موسیقی برای گفتن این داستان‌ها استفاده می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه موسیقی با تجربه زندگی و بزرگ شدن در ایرلند مرتبط می‌شود. روی لبه On the Edge داستان مردی را روایت می‌کند که پس از اقدام به خودکشی از زندگی لذت می‌برد، یک بار برداشتی تازه و تاثیرگذار از فیلم موزیکال است و خیابان آواز یک ادای احترام جهانی به شهر زادگاه کارنی، دوبلین دهه ۸۰ است.

عوامل سازنده فلورا و پسرش

جان کانروی که در کارنامه‌اش فیلمبرداری اپیزودهایی از سریال‌های وست‌ورلد (Westworld) و عشق و مرگ (Love & Death) دیده می‌شود، پشت دوربین فلورا و پسرش قرار داشته است. گری کلارک نیز که پیش از این در خیابان آواز با کارنی همکاری کرده بود، در اینجا در کنار خود کارنی آهنگسازی فیلم را انجام داده است.

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم فلورا و پسرش

ورایتی | امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰

اوون گلیبرمن | فیلمی جذاب و تاثیرگذار که موسیقی را به شکلی خودانگیخته با داستان در هم می‌آمیزد و می‌تواند شما را از ته دل بخنداند. همچنین فیلم مسیری صمیمانه و صادقانه از ناامیدی به ایمان طی می‌کند که مولفه دوست داشتنی آثار کارنی است.

بوستون گلوب | امتیاز: ۸۸ از ۱۰۰

اودی هندرسون | فلورا و پسرش یک فیلم عالی برای تماشا در یک روز بارانی است. فیلمی که به ما می‌گوید موسیقی ریسمانی است که آدم‌ها را به هم پیوند می‌دهد، خواه آن‌ها عاشقان سابق باشند، یا شریک زندگی احتمالی و یا مادر نگرانی که تلاش دارد به کمک آن با پسر سرکش خود دوباره پیوند برقرار کند به این امید که رابطه‌شان بهبود یابد.

فیلم استیج | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰

جردن راوپ | کارنی با شوخ‌طبعی‌ای دوست‌داشتنی و بدون زرق و برق و به کمک ستاره‌ بی‌نقص خود ایو هیوسن که در هر لحظه حضورش روی پرده شور و شوقی خالص و صمیمانه می‌تاباند، قصه‌ای جذاب از مادرانگی و موسیقی به تصویر کشیده است.

اسکرین رنت | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

می عبدالباقی | فلورا و پسرش، پرجنب‌وجوش، سرخوش و جذاب است. کارنی با یک گروه بازیگران عالی، قطعات موسیقی دوست‌داشتنی و بازی شگفت‌انگیز هیوسن در نقش اصلی، شما را مایوس نمی‌کند.

آستین کرونیکل | امتیاز: ۶۷ از ۱۰۰

استیو دیویس | در حالیکه اجرای چشمگیر هیوسن به فیلم انرژی می‌دهد، این گوردون لویت است که به فلورا و پسرش لطافت و الهام می‌بخشد.

امپایر | امتیاز: ۶۰ از ۱۰۰

جیمز دایر | این یک داستان عاشقانه است، اما نه آنطور که فکر می‌کنید. تازه‌ترین قصیده جان کارنی برای هنرهای موسیقیایی با یک اجرای مرکزی برجسته از هیوسن، به نوعی هارمونی دست می‌یابد.

مجله اسلنت | امتیاز: ۳۸ از ۱۰۰

استیون اسکیف | فلورا و پسرش بجای قمار کردن روی همدلی مخاطبان بیش‌تر روی اینکه شخصیت‌هایش را دوست داشتنی و بامزه جلوه بدهد، سرمایه‌گذاری می‌کند.

نقد فیلم فلورا و پسرش برگرفته از سایت Slash Film

بن پیرسون | برای مخاطبانی که از فیلم‌های تمام موزیکال نفرت دارند، تماشای فیلم‌های جان کارنی را توصیه می‌کنم. این فیلمساز ایرلندی فیلم‌هایی عاشقانه و در مقیاس کوچک می‌سازد که در آن شخصیت‌ها به موسیقی علاقه‌مندند. اگرچه در اینجا شخصیت‌ها آواز می‌خوانند، اما این‌ها از آن دسته فیلم‌هایی نیستند که همه سیاهی لشکرها در رقص‌های بزرگ طراحی شده شرکت می‌کنند. او کار خود را با فیلم یک بار در سال ۲۰۰۷ شروع کرد که برنده اسکار بهترین ترانه اصلی شد و پس از آن با ساخت فیلم‌هایی مانند دوباره شروع کن در سال ۲۰۱۳ و فیلم شورانگیز خیابان آواز در سال ۲۰۱۷ به این مسیر ادامه داد. جدیدترین فیلم کارنی با عنوان فلورا و پسرش، یکی دیگر از آثار دوست داشتنی او است درباره اینکه چگونه موسیقی قدرت ایجاد پیوندهای غیرمنتظره دارد.

ایو هیوسن در نقش فلورا، مادر مجرد جوانی است که در دوبلین زندگی می‌کند و هر روز با اوقات تلخی از خواب بیدار می‌شود و آن را بر سر اطرافیانش خالی می‌کند. او پسری به نام مکس (اورن کینلان) دارد که او را زمانی که تنها ۱۷ سال داشت به دنیا آورد. به همین دلیل، او احساس می‌کند که هیچ وقت نتوانسته است واقعا برای خودش زندگی کند. البته کارنی تمایلی ندارد که او را به عنوان آدمی فداکار و از جان گذشته به تصویر بکشد. هنگامی‌که ‌او پیش یکی از دوستان قدیمی‌اش از سهم خود در زندگی شکایت می‌کند، دوستش همان ابتدا به او می‌گوید که باید بزرگ بشود و مسئولیت تصمیم‌های خود را بپذیرد. او روزهایش را به عنوان یک پرستار بچه برای مادران ثروتمند سپری می‌کند و شب‌هایش را به رقصیدن در کلاب‌ها می‌گذراند و دائما با مکس که اکنون ۱۴ ساله است و نیمی از عمرش به سروکله زدن با قانون گذشته، مشاجره می‌کند. او تولد مکس را فراموش می‌کند و روز بعد یک گیتار قدیمی را که از زباله‌دانی در همان نزدیکی پیدا کرده است به عنوان هدیه برای او به خانه می‌برد. هنگامی‌که پسر او را بخاطر این کار مورد سرزنش قرار می‌دهد و هدیه را نمی‌پذیرد فلورا تصیمیم می‌گیرد که خودش از آن استفاده کند.

به این ترتیب او به یوتیوب می‌رود تا نحوه نواختن با گیتار را یاد بگیرد و خیلی زود به طور تصادفی با جف (گوردون لویت)، موسیقیدان شکست‌خورده‌ای که اکنون در خانه‌اش در لس‌آنجلس گیتار درس می‌دهد، برخورد می‌کند. آن‌ها پس از برخورد اولیه‌ای که به شکل طنزآمیزی خوب پیش نمی‌رود یک رابطه معلم-دانش‌آموزی را آغاز می‌کنند. این رابطه در حالیکه آن‌ها از طریق زوم با یک‌دیگر آواز می‌خوانند و صحبت می‌کنند و آهنگ می‌نویسند، به چیزی بیش‌تر تبدیل می‌شود. کارنی برای اینکه رابطه رو به رشد این دو را نشان بدهد از یک تکینیک فیلمسازی ساده استفاده می‌کند: در حالیکه فلورا به جف روی صفحه لپ تاپ نگاه می‌کند، دوربین پیرامون او می‌چرخد و ناگهان در همان مکان در کنار او ظاهر و گیتار به دست به چمشان او خیره می‌شود. علاقه نویافته‌ای که فلورا به موسیقی پیدا کرده، همچنین باعث می‌شود که او بتواند به مکث که بدون اطلاع او سعی دارد با خلق موسیقی دختر موردعلاقه‌اش را تحت تاثیر قرار بدهد، کمک کند. به این ترتیب، این دو نفر در مسیر خلق موسیقی به هم پیوند می‌خورند و همکاری‌شان به ملموس‌ترین پیوندی تبدیل می‌شود که تاکنون به عنوان مادر و پسر داشته‌اند.

فلورا با بازی قدرتمند هیوسن در زمره کاراکترهای زن پیچیده‌ای که کارنی در طول سال‌های نوشته است، قرار می‌گیرد. او طیفی چشمگیر از احساسات را به نمایش می‌گذارد و شخصیتی را به تصویر می‌کشد که همزمان می‌تواند خنده‌دار، دوست‌داشتنی، بدجنس، حامی، جسور و حسود باشد. چشمان معصوم و خویشتن‌داری ناشی از خود کم‌بینی‌ گوردون لویت بسیار با  شخصیت آسیب‌پذیر و زخم‌خورده او تناسب دارد. او اساسا یک پسر رویایی یوتیوب است، اما در حالیکه به راحتی می‌توان فهمید که چرا فلورا عاشق جف می‌شود، او قطعا شخصیتی بی‌عیب و نقص نیست. در واقع، او در لحظاتی یک آدم احمق است که سلیقه فلورا را قضاوت و تحقیر می‌کند. اگر بازیگر دیگری این نقش را بازی می‌کرد، شاید لحظات کوچکی از این دست ناخوشایند به نظر می‌رسیدند، اما این گواهی بر کاریزمای ذاتی گوردون لویت است که شما هنوز می‌خواهید این دو در کنار هم باشند.

کارنی به این ژانر تسلط دارد. در حال حاضر هیچ فیلمساز دیگری نمی‌توان نام برد که به شیوه‌ او به طور مداوم در فیلم‌هایش از موسیقی به عنوان پلی برای پر کردن فاصله‌های احساسی استفاده کند. او به جادوی ناب سینمایی این موقعیت که در آن دو آدم جذاب از دل و جان برای یک‌دیگر به شکلی لطیف و صمیمانه آواز می‌خوانند، آگاه است و از طریق آن احساس تعلقی را در شما به وجود می‌آورد که برای غلبه بر هر کم و کاستی که در خود موسیقی فیلم شاید پیدا کنید، کافی است.  اگرچه آهنگ‌ها در فلورا و پسرش دوست داشتنی هستند، اما هیچ آهنگی در موسیقی متن آن وجود ندارد که به اشتیاق دردناک آهنگ Falling Slowly از یک بار یا آهنگ جذاب Drive It Like You Stole It از فیلم خیابان آواز نزدیک شود. کارنی دقیقا یک الگوی سفت و سخت ندارد، زیرا جزئیات هر بار در فیلم‌های او متفاوت هستند. امیدواریم که او برای سال‌ها به همین منوال کار کند. شاید همه فیلم‌های او به اوج احساسی خیابان آواز نرسند، اما او می‌تواند هر بار شما را مجذوب جهان خود بسازد.

امتیازهای فیلم

تا زمان آماده سازی مطلب

حرف های کارگردان فیلم

ما به فلورا به عنوان یک نوازنده یا یک خواننده واقعی نگاه نمی‌کردیم

• من از ابتدا به هیوسن فکر نکرده بودم، زیرا به خوبی او را نمی‌شناختم. یک یا دو بار با او ملاقات داشتم. اما دیده بودم که او یک بازیگر است و اسم و رسمی برای خودش دارد.
• ما به فلورا به عنوان یک نوازنده یا یک خواننده واقعی نگاه نمی‌کردیم. ما او را به این شکل ندیدیم. …او قرار نبود که در نهایت به یک ترانه‌سرا یا خواننده شگفت‌انگیز تبدیل شود و موضوع این نبود. بنابراین من و هیوسن هرگز نگران سطح خوانندگی او نبودیم.
• گاهی به این فکر می‌کردم که چقدر فیلم کوچکی است و با خودم می‌گفتم که آیا واقعا می‌توانم فیلمی بسازم که با فلورا در آپارتمانش در دوبلین شروع شود و با او در آپارتمانش در دوبلین به پایان برسد، بجز اینکه در پایان او یک گیتار دارد.
• من حدود ۲۰ صفحه درباره این شخصیت نوشته بودم و بعد او در جایی لپ تاپ خود را باز کرد و آنلاین شد و یک معلم گیتار پیدا کرد. در این زمان بود که من توقف کردم، زیرا قبل از شیوع پاندمی بود و به نظر نمی‌رسید که بخواهم فیلمی درباره دو نفر که در اسکایپ یا فیس‌تایم صحبت می‌کنند، بسازم. اینطور فکر می‌کردم که هیچ کس حاضر نیست چنین داستانی را تماشا کند. اما بعد پاندمی اتفاق افتاد و همه به این قالب جدید زوم عادت کردند. اکنون این موضوع تبدیل به یک عادت همیشگی شده است و هرگز از بین نمی‌رود. ما اکنون از طریق این صفحه‌های نمایش به روشی با یک‌دیگر ارتباط برقرار می‌کنیم که قبلا از طریق نامه‌ها و ایمیل‌‌ها آن را انجام می‌دادیم.